Τα πρώτα χελωνάκια του 2014 έτρεξαν προς το Λυβικό Πέλαγος | Photos

Το βράδυ της Κυριακής 20 Ιουλίου τα πρώτα χελωνάκια ξεμύτισαν από την φωλιά τους, στην παραλία Καλαμάκι της Μεσσαράς και έτρεξαν γρήγορα να βουτήξουν στα νερά του Λυβικού Πελάγους. Η Κρήτη για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά «παίρνει την πρωτιά» στα γεννητούρια της Θαλάσσιας Χελώνας Caretta caretta, αυτή τη φορά στις νότιες παραλίες του Νομού Ηρακλείου.

Και έτσι ο απόηχος των δεινοσαύρων του παρελθόντος συνεχίζεται σαν θαύμα του παρόντος και σαν ελπίδα του μέλλοντος……

“Η ανάσα των δεινοσαύρων”

Μέσα από ένα τάφο γεννιέται η ζωή. Γεννιόμαστε μέσα στην άμμο. Αφού καταφέρουμε να σπάσουμε το τσόφλι αρχίζουμε την ανάβαση μέσα στο σκοτάδι, ανάμεσα σε κόκκους άμμου, ανάμεσα σε τσόφλια αδερφών, ανάμεσα σε νεκρά αδέρφια που δεν τα κατάφεραν … Οι ανάσες μας απορροφούν το ελάχιστο οξυγόνο που υπάρχει ώστε να το στείλει στα μικρά πτερύγια μας που με κολυμβητικές κινήσεις σπρώχνουν την άμμο προς τα πίσω και να μας ανεβάζουν αργά προς την επιφάνεια. Η ανάβαση αυτή διαρκεί από δύο έως και τέσσερις ολόκληρες μέρες.

Εμείς όμως αναμένουμε την νύχτα, όταν θα έχει δροσιά, γιατί οι ακτίνες του ήλιου απορροφώνται από το μαύρο κορμί μας και μπορεί να μας θερμάνει τόσο ώστε να μας οδηγήσει στο θάνατο. Το φως των άστρων και του φεγγαριού κάνουν το νερό να λαμπυρίζει και δείχνει το σωστό δρόμο στα αρχέγονα μάτια μας. Τα μόλις πέντε εκατοστών κορμάκια μας, με τις άκανθες στο μαλακό ακόμη καβούκι μας, σε ταξιδεύει στο παρελθόν. Σε ένα παρελθόν όπου μόνο η φαντασία σου μπορεί να σε ταξιδέψει, εκεί όπου πρωτοαντίκρισε τον κόσμο ο προπάππους μας πριν από περίπου διακόσια εκατομμύρια χρόνια. Εκεί όπου τα γιγαντιαία ερπετά πετούσαν στους αιθέρες, κολυμπούσαν στην Πανθάλασσα και έκαναν την γη να τρέμει.

Τίποτα όμως δεν έχει πραγματικά χαθεί ,γιατί αν μια νύχτα σαν κι αυτή περπατήσεις σε μια σκοτεινή και ήσυχη ακτή μπορεί και να ακούσεις την ανάσα των μητέρων μας που γεννούν στην άμμο. Αυτή η ανάσα που ακούγεται ακόμα σαν απόηχος του παρελθόντος, σαν θαύμα του παρόντος και σαν ελπίδα του μέλλοντος…

zarpa