Στήριξη σε δανειολήπτες που έλαβαν δάνεια με ισοτιμία ελβετικού φράγκου
Για τους «εγκλωβισμένους» 65.000 δανειολήπτες, που έλαβαν στεγαστικό δάνειο σε ελβετικό φράγκο, ποντάροντας κυρίως στο χαμηλό επιτόκιο που είχε σε σχέση με το ευρώ, αναφέρεται ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. Λ. Αυγενάκης με κοινοβουλευτική του παρέμβαση προς τους Υπουργούς Οικονομικών και Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας κ.κ. Γκίκα Χαρδούβελη και Νικόλαο Δένδια, ζητώντας την παρέμβαση της Πολιτείας για την προστασία των δανειοληπτών.
Η μείωση του βασικού επιτοκίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του euribor σε μηδενικά σχεδόν επίπεδα εξανεμίζει το πλεονέκτημα που είχε αποτελέσει το ισχυρό δέλεαρ για χιλιάδες δανειολήπτες κατά την περίοδο προώθησης αυτών των προϊόντων, τη στιγμή που το κλείδωμα της ισοτιμίας του ελβετικού φράγκου στο 1,20 δεν επιτρέπει τη μείωση του άληκτου κεφαλαίου.
Όπως υπογραμμίζει ο κ. Λ. Αυγενάκης «τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο είχαν κάνει την εμφάνισή τους το 2006 και διαφημίστηκαν έντονα τόσο το 2007 όσο και το 2008, λόγου του χαμηλού επιτοκίου libor της περιόδου στο 2% - 2,5%, όταν το ευρωπαϊκό επιτόκιο κυμαίνονταν αντίστοιχα στο 3,6% - 5%. Την ίδια περίοδο (αρχές 2007) η ισοτιμία ελβετικού φράγκου σε σχέση με το ευρώ ήταν στο 1,610 και κάποιος που έπαιρνε δάνειο σε ξένο νόμισμα ωφελούνταν, τόσο από το χαμηλό επιτόκιο, όσο και από το αδύναμο ελβετικό φράγκο σε σχέση με ό,τι ισχύει σήμερα».
Ωστόσο, το κόστος ή το όφελος μιας τέτοιας επιλογής πρέπει να αποτιμηθεί σε όλη τη διάρκεια του δανείου, συνυπολογίζοντας το κέρδος που είχε ο δανειολήπτης τόσο από το επιτόκιο όσο και τη συνολική διακύμανση της ισοτιμίας. Τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος αποτυπώνουν το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί και δείχνουν ότι τα στεγαστικά δάνεια σε ξένο νόμισμα ανέρχονται σήμερα σε 6 δισ. ευρώ, ποσό που παραμένει σταθερό από το 2008 μέχρι και σήμερα.
Σε υπόθεση που έφθασε στο Πρωτοδικείο Ξάνθης, κρίθηκε ασαφής και αόριστος, και κατ’ επέκταση καταχρηστικός ο όρος της δανειακής σύμβασης, σύμφωνα με τον οποίο «εφόσον το δάνειο ή οποιοδήποτε τμήμα αυτού έχει χορηγηθεί σε συνάλλαγμα, ο οφειλέτης υποχρεούται να εκπληρώσει τις εντεύθεν υποχρεώσεις του προς την τράπεζα είτε στο νόμισμα της χορήγησης είτε σε ευρώ, με βάση την τρέχουσα τιμή πώλησης του νομίσματος χορήγησης την ημέρα της καταβολής». Το Δικαστήριο έκρινε πως η οφειλή του δανειολήπτη πρέπει να υπολογιστεί βάσει της ισοτιμίας των δύο νομισμάτων την περίοδο που εκταμιεύτηκαν τα χρήματα του δανείου.
Ο κ. Λ. Αυγενάκης ερωτά τους αρμόδιους Υπουργούς, «σε ποιες ενέργειες προτίθεστε να προβείτε προκειμένου δανειολήπτες να καταβάλουν τη νόμιμη αποπληρωμή των δανείων τους και με ποιο τρόπο δύναστε να το πράξετε;»
Η μείωση του βασικού επιτοκίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του euribor σε μηδενικά σχεδόν επίπεδα εξανεμίζει το πλεονέκτημα που είχε αποτελέσει το ισχυρό δέλεαρ για χιλιάδες δανειολήπτες κατά την περίοδο προώθησης αυτών των προϊόντων, τη στιγμή που το κλείδωμα της ισοτιμίας του ελβετικού φράγκου στο 1,20 δεν επιτρέπει τη μείωση του άληκτου κεφαλαίου.
Όπως υπογραμμίζει ο κ. Λ. Αυγενάκης «τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο είχαν κάνει την εμφάνισή τους το 2006 και διαφημίστηκαν έντονα τόσο το 2007 όσο και το 2008, λόγου του χαμηλού επιτοκίου libor της περιόδου στο 2% - 2,5%, όταν το ευρωπαϊκό επιτόκιο κυμαίνονταν αντίστοιχα στο 3,6% - 5%. Την ίδια περίοδο (αρχές 2007) η ισοτιμία ελβετικού φράγκου σε σχέση με το ευρώ ήταν στο 1,610 και κάποιος που έπαιρνε δάνειο σε ξένο νόμισμα ωφελούνταν, τόσο από το χαμηλό επιτόκιο, όσο και από το αδύναμο ελβετικό φράγκο σε σχέση με ό,τι ισχύει σήμερα».
Ωστόσο, το κόστος ή το όφελος μιας τέτοιας επιλογής πρέπει να αποτιμηθεί σε όλη τη διάρκεια του δανείου, συνυπολογίζοντας το κέρδος που είχε ο δανειολήπτης τόσο από το επιτόκιο όσο και τη συνολική διακύμανση της ισοτιμίας. Τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος αποτυπώνουν το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί και δείχνουν ότι τα στεγαστικά δάνεια σε ξένο νόμισμα ανέρχονται σήμερα σε 6 δισ. ευρώ, ποσό που παραμένει σταθερό από το 2008 μέχρι και σήμερα.
Σε υπόθεση που έφθασε στο Πρωτοδικείο Ξάνθης, κρίθηκε ασαφής και αόριστος, και κατ’ επέκταση καταχρηστικός ο όρος της δανειακής σύμβασης, σύμφωνα με τον οποίο «εφόσον το δάνειο ή οποιοδήποτε τμήμα αυτού έχει χορηγηθεί σε συνάλλαγμα, ο οφειλέτης υποχρεούται να εκπληρώσει τις εντεύθεν υποχρεώσεις του προς την τράπεζα είτε στο νόμισμα της χορήγησης είτε σε ευρώ, με βάση την τρέχουσα τιμή πώλησης του νομίσματος χορήγησης την ημέρα της καταβολής». Το Δικαστήριο έκρινε πως η οφειλή του δανειολήπτη πρέπει να υπολογιστεί βάσει της ισοτιμίας των δύο νομισμάτων την περίοδο που εκταμιεύτηκαν τα χρήματα του δανείου.
Ο κ. Λ. Αυγενάκης ερωτά τους αρμόδιους Υπουργούς, «σε ποιες ενέργειες προτίθεστε να προβείτε προκειμένου δανειολήπτες να καταβάλουν τη νόμιμη αποπληρωμή των δανείων τους και με ποιο τρόπο δύναστε να το πράξετε;»
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα