ΒΙΝΤΕΟ: "Με έσωσε ο Αϊ Νικόλας"

Στη βοήθεια του Άη Νικόλα αποδίδει τη σωτηρία του από τη ναυτική τραγωδία του «Norman Atlantic» ο διασωθείς Λασιθιώτης – από τους Κάτω Αμυγδάλους Ζενίων – Χριστόφορος Κτενάκης, επαγγελματίας οδηγός φορτηγών.

Μιλώντας στην ΑΝΑΤΟΛΗ περιέγραψε λεπτό προς λεπτό την εμπειρία του, ευχόμενος να μην περάσει ποτέ κανείς κάτι παρόμοιο. Αλλά και εξομολογήθηκε ότι τόσες μέρες μετά και ακόμα δεν μπορεί να ηρεμήσει, ούτε και να κοιμηθεί. Σκέφτεται διαρκώς όλα όσα βίωσε, τους ανθρώπους που χάθηκαν και γνώριζε και ένα συνάδελφό του Έλληνα που δεν τα κατάφερε και βρίσκονταν μαζί του λίγες ώρες πριν στην τραπεζαρία.

Πολλά χρόνια τώρα εργάζεται σαν οδηγός μεταφέροντας πολύ συχνά στο εξωτερικό εμπορεύματα για διάφορες εταιρίες. Την περίοδο αυτή εργάζεται για τα συμφέροντα μιας κυπριακής εταιρίας και είχε στον έλεγχό του βυτιοφόρο και είχε φορτώσει λάδι από τη Σητεία με προορισμό την Αγκώνα.

«Όλα έδειχναν ξεκινώντας από την Πάτρα ότι επρόκειτο για ένα ακόμα ταξίδι ρουτίνας, όλοι οι οδηγοί συνήθως πάμε για ύπνο διότι είμαστε κουρασμένοι και μας περιμένει μακρύ ταξίδι στη συνέχεια. Ήμουν στην καμπίνα, λίγο μετά τις 04.30, όταν με ξύπνησε συνάδελφος οδηγός για να μου πει ότι από τα μεγάφωνα ακούγονται ανακοινώσεις στα αγγλικά, ενώ δεν είχε σημάνει κανένα σήμα συναγερμού. Βρισκόμασταν στο κατάστρωμα κάτω από την γέφυρα, ενώ τα οχήματά μας ήταν στο γκαράζ, που είναι χαμηλά στα ύφαλα του πλοίου, βγαίνοντας έξω στο κατάστρωμα είδαμε τον πανικό που ήδη επικρατούσε και αμέσως μπήκαμε στη βάρκα που βρίσκονταν ακριβώς από έξω. Ήταν η πρώτη που κατέβηκε με πολύ μεγάλη δυσκολία από το πλοίο, βρισκόμασταν μέσα περίπου 60 άνθρωποι ανάμεσα στους οποίους και αρκετά μικρά παιδιά.



Η θαλασσοταραχή μας χτυπούσε συνέχεια πάνω στο πλοίο έως τη στιγμή που κόπηκαν τα συρματοπλέγματα και πέσαμε στη θάλασσα. Η μηχανή της λέμβου ευτυχώς πήρε μπροστά και δύο από τα μέλη του πληρώματος - ένας στο τιμόνι και ο άλλος μπροστά - μας οδήγησαν μακριά από το πλοίο, το οποίο το χτυπούσαν τα κύματα. Η κατάσταση μέσα στη σωσίβια λέμβο ήταν άσχημη, με το μικρό σωστικό μέσο να χτυπιέται από τα τεράστια κύματα και την απουσία σκάφους για βοήθεια, όλους μας να βρισκόμαστε σε άσχημη κατάσταση, με εμετούς, φωνές και κλάματα.

Μετά την ανατολή του ήλιου μας πλησίασε ένα τεράστιο φορτηγό πλοίο, το πλευρίσαμε, πέταξε ανεμόσκαλα, όμως ήταν τόσο ψηλά, πάνω από 30 μέτρα, ήταν άδειο, οπότε ευάλωτο στον καιρό, και μόλις καμιά δεκαριά κατάφεραν να ανέβουν. Δεν αντέξαμε άλλο να χτυπιέται η λέμβος πάνω του, μάλιστα σε μια στιγμή ήμασταν πολύ κοντά στην τεράστια προπέλα του, που ήταν έξω από το νερό, μιας και το πλοίο ήταν άδειο, αλλά ευτυχώς εκτός λειτουργίας και το αφήσαμε.

Λίγο αργότερα ένα άλλο φορτηγό πλοίο το Jeannette, μας πλησίασε, έκατσε κόντρα στον καιρό και μας προφύλαξε από τα μεγάλα κύματα, έριξε δίχτυ και ένας- ένας ανεβήκαμε πάνω του. Μάλιστα, καθώς ανέβαινε ο τελευταίος από όσους ήμασταν μέσα στην λέμβο αυτή κόπηκε στα δύο και βούλιαξε!

Στο πλοίο αυτό μας έδωσαν τις πρώτες βοήθειες και στεγνά ρούχα, ενώ ελικόπτερο ήρθε και πήρε έναν τραυματία.

Όλοι χρωστάμε πολλά στον καπετάνιο του συγκεκριμένου πλοίου», δήλωσε με εμφανή την αγωνία του.

Στη συνέχεια κατευθύνθηκαν σε ένα λιμάνι πιο κοντά από την Αγκώνα, όπου το πλοίο έδεσε για λίγο μέχρι να κατέβουνε. Εκεί τους περίμεναν τοπικές υπηρεσίες, με ρούχα, ασθενοφόρα και ζεστό φαγητό. Λίγο αργότερα μεταφέρθηκαν στο αεροδρόμιο από το οποίο έφυγαν με C 130 για την Αθήνα και από εκεί για τον προορισμό του ο καθένας από όσους ήταν μέσα στη βάρκα.

Όπως μας είπε ακόμα, δεν ήταν στην ορατότητά τους το φλεγόμενο πλοίο, με το οποίο ταξίδευε πρώτη φορά και αργότερα έμαθαν για τους Έλληνες νεκρούς και αγνοούμενους.

«Ένα χέρι από εκεί ψηλά, του Άη- Νικόλα ίσως δεν ξέρω τίνος, σα να ήρθε και να μας έσωσε από βέβαιο πνιγμό», πρόσθεσε.

Ο Χριστόφορος Κτενάκης, πατέρας δύο παιδιών, είχε όλα του τα υπάρχοντα στο αυτοκίνητο και χρειάστηκε να αγοράσει ρούχα ώστε να μπορεί να κυκλοφορεί τις πρώτες μέρες. Ήταν το δεύτερο ατύχημα σε πλοίο στο οποίο επέβαινε.

Τώρα βρίσκεται σε καθημερινή επαφή με την εταιρία του ώστε να δουν τί θα γίνει με το όχημα, το οποίο δεν έχουν προσεγγίσει ακόμα οι αρχές στο γκαράζ.

«Ζήσαμε κάτι συγκλονιστικό που καιρό θα το κουβαλάμε στο μυαλό και στις σκέψεις μας. Μακάρι άλλος άνθρωπος να μην το πάθει ποτέ ξανά», κατέληξε.