Κράτησέ με, μπαμπά…

Κράτησέ με, μπαμπά…

Ο πατέρας ενός μικρού κοριτσιού διέσχιζε μια γέφυρα με την κόρη του. Ο πατέρας, που φοβόταν τα ύψη, είπε στη μικρή του κόρη: «Γλυκιά μου, σε παρακαλώ, κράτησε το χέρι μου, ώστε να μην πέσεις στο ποτάμι».

Το μικρό κορίτσι είπε: «Όχι, μπαμπά. Εσύ θα μου κρατήσεις το χέρι».

«Ποια είναι η διαφορά;» ρώτησε απορημένος ο πατέρας.

«Υπάρχει μεγάλη διαφορά» απάντησε το κορίτσι.

«Εάν εγώ κρατώ το χέρι σου και συμβεί κάτι σε μένα, οι πιθανότητες να αφήσω το χέρι σου είναι μεγάλες. Εάν όμως κρατάς εσύ το χέρι μου, ξέρω σίγουρα, πως, ό,τι και να συμβεί, δεν θα αφήσεις ποτέ το χέρι μου, αλλά θα το κρατάς σταθερά. Έτσι, θα κρατιέμαι πάντα από σένα, κάθε φορά που θα σε χρειάζομαι, όχι μόνο τώρα που είμαι μικρή αλλά και όταν μεγαλώσω.

Εάν εσύ μου κρατάς σταθερά το χέρι τώρα που είμαι παιδί, όταν μεγαλώσω, θα σε έχω νοητά μαζί μου κάθε φορά που θα γεφυρώνω τα αντίθετα μέσα μου στις αλλαγές της ζωής μου, χωρίς να φοβάμαι τα ύψη των στόχων μου. Θα προχωρώ θαρρετά με τόλμη και αποφασιστικότητα, έχοντας το συναισθηματικό σου κράτημα σαν οδηγό, που θα με κατευθύνει σε εκείνο που κάνει καλύτερη και σταθερότερη την αγάπη μέσα μου, είτε άνθρωπος είναι αυτό είτε δημιουργικότητα».

Ανώνυμος – Μετάφραση, Διασκευή: Αγγελική Μπολουδάκη
enallaktikidrasi.com